Yeni Bir Sevda; Trenler :)

Sevgili blogum 🙂
Madem ki seni, Minik’ime (ve bittabi ,armağan edilirse ,Minik’imin diğer kardeşlerine 🙂 )  adıyorum, öyleyse hiç kusura bakma, arada sırada onlardan da bahsedeceğim:)

Hatta ayrı ayrı not almakta zorlandığım ve çoğu kez unuttuğum için,aylık gelişim ve hatıralarımızı da toplu birer yazı şeklinde ,yazabilirim. Şimdiden haberin ola 😉

Gelelim başlığımıza..Şu sıralar -ki tam da Barış’ın blog yazısı ile denkleşti(http://barisingunlugu.wordpress.com/2012/11/05/trenler/) –
Minik’te bir TREN SEVDASI başladı 🙂

Minik’e ilk trenini DAYDAY( DAYISI :)) almıştı,harçlıklarıyla 🙂

Treni kurdurup kurdurup ,karşısında oturarak seyreyliyor şu sıralar..O kadar keyifli ve ilgili ki,İKEAdaki ,şu klasikleşmiş AHŞAP TREN Setlerinden almayı düşünüyorum .. (kendi yürütebilmekten daha çok hoşlanır belki 😉

Neyse ; İşte bu seyir sefalarından birisine, KOMŞU teyzemiz NAMNİ miniz de şahit oldu.
O kadar hayran hayran bakıyor ve keyifle oynuyordu ki Mnik, Namni’si ;büyük bir coşkuyla ‘kesinlikle bu çocuğa bir tren almalıyım !’ diyip durdu tüm gün :)) Ve dediğini de yaptı, ertesi gün elinde büyük bir paketle geldi:))

İşte bu koca treni almış:)

 Şaka maka kurulu hali ,bir halıyı kapladı:)

Minik ilk önce çok şaşırdı, tam da Barış’ın annesinin bahsettiği üzre(trenlerimiz aynı sanıyorum ki:) ; sesinden ürktü 🙂
Büyüklüğüne de ayrı şaşırdı.Hemen kendi setini bulup onu da kurdurmak istedi..
Sonra abartısız 2 saat TRENini hiiiiiç susturmadı (kafam şişşşttiii! 🙂
Raylardan ziyade ,parkelerde şehir turu attırdı trenine 🙂

Gittiği akşam gezmesine yanında götürdü, ‘namniiim namnimm’ diye gezdi:)

Güçlü bir aidiyet duygusu mu vardır ;ya da bu nasıl tanımlanır bilemiyorum ama,birisinin ona verdiği ya da aldığı birşeyi asla unutmuyor ve atlamıyor 🙂

Hacıninesinin hacdan getirdiği patikleri her giydiğinde Hacınineyi,Büyük halasının aldığı çoraplarda halayı anıyor. Hacı dedesi ‘yle yaptığımız her telefon görüşmesinde,koşarak HACI DEDEmizin aldığı sallanan atın yanına gidiyor ve ‘HACİİİİMMM HACİİİM ,AT BEN 🙂 ‘ Diye şükranlarını sunuyor 🙂
Halasının bayram hediyesi olarak aldığı ve fakat ayağına olmadığı için aynı günde değiştirdiğimiz ayakkabıların fotoğrafını gördügünde HALAM PAPPA 🙂 diyor. vs vs vs 🙂
Trenini her kurduğumuzda DAYDAYı, otoparkıyla oynarken HACİ VE DAYDAY’ı (ikisi birlikte almışlar demiştim:)
Babaanne ,annanelerin yaptığı kurabiye pasta çörekleri anmayı hiç unutmuyor,atlamıyor.
Minnet duygusunun oluştuğunu düşünüp seviniyorum ben de 🙂

İşte bu tren de böyle aylarca söylenip gider artık:)

Tekrar teşekkür ediyoruz NAMNİ’mize:)

Bu arada ,Barış’ın blogunda ,trenlerle ilgili çok hoş bir oyun hazırlamış, etkinliklerini hayranlıkla takip ettiğim annesi;
http://barisingunlugu.wordpress.com/2012/11/07/sekil-yapbozu-tren/ daha basit bir versiyonunu Minik için hazırlamayı düşünüyorum ben de;)

Çocukların musmutlu olduğu günler dilerim:)